De andere kant van de lus

We zitten in de laatste week van onze reis en dus ook aan de andere zijde van de Mae Hong Son Loop. De afgelopen dagen verbleven we in Khun Yaum en Mae Sariang. Gisteren zijn we aangekomen op de rijstplantage van boer Kowit in Mae Chaem. Hier verblijven we twee nachten om nadien terug te keren naar Chiang Mai.

Benieuwd naar wat we hebben uitgespookt?

Mae Hong Son

Na de Chinezen in Ban Rak Thai ging het richting Mae Hong Son, een dorp in de gelijknamige provincie Mae Hong Son. Het bevindt zich in het Shan-gebergte, een uitgestrekt bergachtig gebied dat zich uitstrekt via Yunnan tot Myanmar en Thailand. De hele regio bestaat uit talrijke pieken, meestal gescheiden door smalle valleien, evenals enkele bredere intermontane bekkens.

Dat levert vaak mooie uitzichten op.

In het dorp Mae Hong Son zelf valt helaas niet zo heel veel te beleven, tenzij tempels bezoeken. Maar zoals Yves zou zeggen: “Als je één tempel hebt gezien heb je ze allemaal gezien”. De meeste mensen vertrekken van hieruit op trektocht naar één of andere bergstam maar daar doen wij liever niet aan mee.

Het werd dus toch een tempelbezoek maar eentje bovenop een berg waar geen kat te bespeuren viel, de Wat Prathathat Doi Kiew Khamin.

Slapen deden we die avond in Khun Yuam in “a room with a view“. Toen ik echter opstond voor de zonsopgang was het regenachtig en mistig. Niet voor niets is de bijnaam van Mae Hong Son “de stad van drie nevels”.

Gelukkig was dat van korte duur en kregen we een mooie zonnige dag.

Mae U Kho

Over zon gesproken … In Mae U Kho valt er in november een prachtig veld met zonnebloemen te bewonderen, het Dok Bua Tong. Helaas schoot er van de bloemenweelde niet veel meer over.

Namtok Mae Surin National Park

Dan maar richting waterval in het Namtok Mae Surin Nation Park. Het betreft een waterval op één niveau die 80 meter naar beneden stort in een poel eronder.

Na het bezoek aan dit park, waar niets meer te beleven viel dan deze waterval, reden we door naar ons volgend verblijf in Mae Sariang. Daar waren we terug wat in de bewoonde wereld. Ideaal om Kerstavond door te brengen met een steak friet en fles rode wijn en nadien veeeeel te veeeeel Rum cola in de lokale pub.

Ob Luang National Park

Met een halve kater ging het de dag nadien richting het Ob Luang National Park waar je naast het bewonderen van de canyon die werd uitgegraven door de Mae Chaem rivier ook “The Land of Prehistoric Human Nature Trail” kan wandelen.

De trail gaat over het brugje tussen de kloof richting een woud met enorme granieten rotsen. Onderweg kom je ook nog prehistorische tekeningen op een rots tegen. Wie goed kijkt ziet een olifant en een mannetje. Voor de rest moest er behoorlijk wat over rotsen geklauterd worden. Wat heb ik die halve kater verdorie vervloekt.

Ik was dan ook zeer blij toen we die namiddag bij boer Kowit zijn rijstboerderij aankwamen en ik even kon uitrusten met deze prachtige uitzichten.

Hierna volgt waarschijnlijk nog een verhaaltje met het relaas van onze laatste twee dagen.