Tempels, vanille, rietsuiker en rum

Belofte maakt schuld dus hierbij een kort relaas van de afgelopen twee dagen.

Over gisteren, de dag van onze aankomst, valt weinig te schrijven. Na een vlucht van 10.30u, in niet zo comfortabele zitjes, landden we veilig en wel op de luchthaven van Roland Garros. Nee niet in Parijs maar in Saint-Denis, hoofdstad van La Réunion.

Even tussendoor al een wist-je-datje van Yves: Roland Garros werd in 1888 geboren in Saint-Denis en ging de geschiedenis is in als vliegtuigpiloot. Het stadium in Parijs, wel gekend van het tennis grandslamtoernooi, werd naar hem genoemd omdat hij een oud studiegenoot en goede vriend was van de toenmalige voorzitter van de “Stade Français”.

Na lang wachten op de bagage en de huurauto gingen we op zoek naar ons stulpje in het centrum van de hoofdstad. Na een dutje, avondeten en vroeg in bed zat dag één van de reis erop.

Om wat te wennen aan de warmte en het uurverschil stonden er op dag twee wat luchtige activiteiten op het programma. Tussen het bezoek aan een vanille exploitatie en de suikerfabriek en distilleerderij bezochten we twee Tamil tempels.

De Tamil tempels vallen te verklaren door de aanwezigheid van de “Malbars”. Dit zijn afstammelingen van slaven en Indische, niet-moslim immigranten die naar La Réunion kwamen om onder andere te werken op de suikerriet plantages.

Het is dus niet toevallig dat deze twee tempels zicht in de buurt van de suikerraffinaderij van Bois Rouge in Saint-André bevinden.

Het bezoek van de suikerraffinaderij wordt gecombineerd met een bezoek aan de rum distilleerderij Savanna. Daar waar men in Martinique over rhum agricole spreekt omdat de rum wordt gemaakt op basis van suikerrietsap, spreekt men hier van een rhum traditionnel gemaakt op basis van melasse. Melasse is een bijproduct van suikerriet dat wordt verkregen nadat het suikerrietsap gebruikt werd om kristalsuiker te maken.

Naast het suikerriet wordt er op La Réunion nog een andere belangrijke plant geteeld met name de orchidee. Het gaat natuurlijk niet om de orchideeën die wij op de kast hebben staan maar om de vanille-orchidee die via haar vruchten de specerij vanille produceert. Die vruchten lijken aanvankelijk op bonen.

Het kweken van deze planten is een arbeidsintensief proces dat heel wat jaren duurt. De plant bestaat uit lianen die, om gemakkelijk te kunnen bewerken, op een staak op manshoogte worden vastgemaakt. Het duurt ongeveer 4 jaar eer er bloemen op de plant komen. Deze bloemen dienen bij gebrek aan bijen manueel te worden bestoven. Dit dient bovendien allemaal heel snel te gaan want de bloem bloeit slechts 1 dag. Daarna duurt het nog eens 9 maanden eer de vruchten (de vanillestokjes) verschijnen. Wanneer deze geel worden zijn ze klaar om te worden geoogst.

Na de oogst worden de vanillestokjes geblancheerd op 65° gedurende 3 minuten. Daarna worden ze gedurende 48u in wollen dekens gewikkeld waardoor ze hun bruine kleur krijgen (fermentatie). Vervolgens moeten ze nog een zestal weken drogen in de zon. Na het drogen in de zon moeten ze nog een tijdje drogen in de schaduw op een luchtdoorlatend rooster. Nadien worden ze geslecteerd en samengebundeld op basis van kwaliteit en grootte. Eenmaal dat achter de rug is worden ze voor verdere droging en het ontwikkelen van de vanillesmaak opgeslagen in houten kisten die in met was bedekt perkament zijn gewikkeld.

Na vandaag weten we dan ook waarom dit goedje zo duur is.