Wie de vorige blogpost heeft gelezen weet dat de volgende tussenstop op onze route het dorpje Pai was. Wie zich afvraagt waar we nog allemaal gaan uithangen kan ik alvast meedelen dat we de Mae Hong Son loop rijden.

Zonder er uitschieters aan toe te voegen is deze route ongeveer 600 km lang. Kenmerkend zijn de 1860 bochten die ze telt. En dat zal ik geweten hebben. Van Chiang Mai naar Pai alleen al heeft mijn rallypiloot Yves 763 bochten, waaronder heel wat haarspeldbochten, moeten trotseren. 2u45′ rijden voor 127 kilometers, ik moet er geen tekeningentje bij maken. Met de Thai die hun lijn niet houden, brede bochten nemen, scooters en moto’s overal en vrachtwagens die de berg amper opgeraken – met gevaarlijke inhaalmanoeuvres tot gevolg – heb ik heel vaak mijn ingebeelde passagiersrem ingeduwd. Om nog maar te zwijgen van de mottigheid wanneer Yves eindelijk vrij spel heeft op de baan en alsof het niets is door de bochten “vliegt”. Dit gezegd zijnde, dikke pluim voor Yves want ik zou het hem niet nadoen!

Pai

Na die 763 misselijkheidsmakende bochten kwamen we donderdag aan in Pai. Dit dorpje is the place to be voor backpackers, het Ibiza zonder zee van Thailand. In het dorpje tussenin de rijstvelden heerst een gemoedelijke sfeer. ’s Avonds is de wietgeur in Walking Street niet weg te slaan en wie er eentje wil paffen kan in de meeste bars wel aan zijn gerief geraken.

Pai is dus de ideale plaats om even te chillen en/of ’s avonds op de lappen te gaan.

Wij deden een combinatie van beiden en namen ook volgende bezienswaardigheden mee.

Pai Memorial Bridge

Tijdens WO II had Japan de oorlog verklaard aan de geallieerde landen. Ze doorkruisten Mae Hong Son om hun strategische doelen te bereiken. Hun plan was om Burma, een toenmalige Engelse kolonie, aan te vallen. Om wapens en soldaten naar daar te vervoeren bouwden ze een brug over de Pai-rivier.

Na de oorlog brandden de “Japanezen” de brug plat. Dit bemoeilijkte het transport voor de lokale bevolking waarop deze besloten de brug herop te bouwen. Daarna werd de brug nog eens vernield door een overstroming. De versie die vandaag de dag enkel nog toegankelijk is voor voetgangers dateert uit 1975. Het autoverkeer loopt parallel over een betonnen brug.

Pai Canyon

Deze geografische formatie is gevormd door wind en water. Regenwater heeft de rotswanden en de grond op de hellingen geërodeerd, wat heeft geleid tot instortingen of aardverschuivingen die hebben geleid tot de vorming van diepe geulen en kanalen. Sommige delen zijn ingestort en vormen steile, diepe kloven.

Het bovenste gedeelte is een smalle, vlakke bergkam die door slechts één persoon tegelijk kan worden betreden. Na met knikkende knieën over het eerste smalle gedeelte te zijn gestapt hield ik het al voor bekeken. Geen spek voor mijn bek vanwege mijn favoriete, onvoorspelbare hoogtevrees ….

Wat Phrathat Mae Yen

Deze tempel is vooral bekend om het grote Boeddhabeeld bovenaan de 295 trappen die er naartoe leiden en een mooi uitzicht bieden op het dorp Pai.

Wie de vorige blogpost heeft gelezen weet intussen ook in welke houding of mudra deze Boeddha zit.

Bamboo bridge

De “Kho Ku Sui” ligt in het dorp Pam Bok op ongeveer 10 kilometer van het dorp Pai. Het is een bamboebrug die door de rijstvelden slingert. “Kho” betekent brug en “Koo Sui” betekent verdienste. De brug werd aangelegd met als doel verbinding te maken met het nabijgelegen dorp Pam Bok, waardoor een route ontstond voor monniken om aalmoezen te doen in het dorp en voor dorpelingen om wat bij te verdienen bij de tempel. Op het einde van de 815 meter lange brug kom je namelijk aan bij een tempel.

Nam Lod Cave

De Nam Lod Cave of Tham Lot-grot is een grottenstelsel met een lengte van 1.666 meter nabij Sop Pong in het district Pang Mapha, in de provincie Mae Hong Son en wordt vaak bezocht vanuit Pai. Wij opteerden ervoor om te blijven overnachten in Pang Mapha.

De Nam Lang-rivier stroomt door de grot die gevuld is met stalactieten, stalagmieten, gordijnen, orgels en helictieten. De kalksteengrot herbergt grote aantallen vleermuizen en gierzwaluwen. In Tham Lot en andere grotten in de buurt zijn teakhouten doodskisten ontdekt waarvan wordt aangenomen dat ze duizenden jaren geleden door de Lawa-stam zijn uitgehouwen.

De grot is enkel toegankelijk in het bijzijn van een gids. Het bezoek bestaat uit drie delen: Column Cave, Doll Cave en Coffins Cave. Deze laatste wordt bereikt via een tochtje op een bamboe vlot. Het is er helaas pikkedonker. Om iets te zien ben je aangesteld op de petroliumlamp van de gids. Vandaar alvast mijn excuses voor de flou artistique van bepaalde foto’s.

Volgende bestemming Ban Rak Tai waarover later meer.