Cirque de Salazie en Hell-Bourg

Gisteren was een overgangsdag. We verlieten de hoofdstad richting het dorpje Hell-Bourg, gelegen in de Cirque de Salazie.

De Cirque de Salazie is volledig opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst. Het is de regio waar de meeste regen valt waardoor het de groenste van de drie keteldalen is. Die regenval voedt dan weer de vele watervallen die het dal rijk is.

De indrukwekkendste waterval die je onderweg tegenkomt is ongetwijfeld La Voile de la Mariée.

Om aan de voet van de waterval te geraken steek je de Rivière du Mât over via een indrukwekkende hangbrug. Vervolgens loop je door Ilet aux Bananiers, waarna je terechtkomt in velden met waterkers en chouchou (een groente uit de komkommerfamilie die in het Nederlands blijkbaar de naam “Chayote” draagt).

Voor de minder “avontuurlijke” toeristen is de trekpleister van de Cirque de Salazie echter het dorpje Hell-Bourg.

Het dorpje ligt op zo een 950 m hoogte en werd in 1832 door twee jagers ontdekt tijdens een geitenjacht. Zij ontdekten de thermale bronnen waarrond het dorp werd opgebouwd. Het dorp was geliefd bij de hoge koloniale klasse en de Creoolse aristocratie. De nobelen en de bourgeois lieten er buitenverblijven bouwen, zogenaamde Maisons de changements d’air. Qua bouwstijl spreekt men van Cases Créoles.

De Cases Créoles kenmerken zich door la Varangue (een soort veranda aan de voorkant van het huis), les Bardeaux (de houtbekleding van de buitenmuren), les Lambrequins (de versiering van het afdak), le Guétali (verheven kiosk en mini buitensalon dat uitgeeft op de straat en de mogelijkheid biedt om met voorbijgangers te praten zonder gezien te worden) en le Baro (een smeedijzeren poort die de woning isoleert van de straat).

En neen, ik heb dat nu niet allemaal opgezocht om indruk op jullie te maken. We hebben gewoon een wandeling met gids gevolgd langs verschillende Cases créoles.

Dankzij onder meer de renovatie van verschillende Cases créoles is Hell-Bourg in 1998, als enig Frans overzees gebied, uitgeroepen tot één van de « plus beaux villages de France ».

Dankzij deze kleine uitstapjes zijn onze batterijen weer zo goed als opgeladen en zijn we klaar voor een nieuwe wandeluitdaging richting Cirque de Mafate waar we een nachtje verblijven alvorens terug te wandelen en terug te keren naar ons verblijf in Hell-Bourg. Het verslag daarvan volgt ten vroegste op donderdag want de laptop gaat niet mee in de rugzak.