Categorie archieven: Travelling

Kimmeke’s reisblog

Ik ga op vakantie en ik neem mee: een valies of twee, een fototoestel en Yves natuurlijk. Benieuwd naar onze avonturen? Hou dan zeker deze pagina in de gaten.

America here we come

Free Stock photos by Vecteezy

We gaan weer op reis en de bestemming wordt West-Amerika. Op het programma staan, de IJSBA World Finals @ Lake Havasu, gevolgd door een rondreis door Arizona en Utah waar de verschillende Nationale Parken niet op het programma mogen ontbreken. Het wordt een intensieve vakantie met naast veel kilometers op de teller van de auto hopelijk ook wat kilometers in de beentjes. Hieronder alvast het resultaat van ettelijke uren reisvoorbereiding.

Image by upklyak on Freepik

29 september 2023 tot en met 22 oktober 2023

29 – 30 september 2023

Vluchtschema

10:25 Brussel, Brussels Airport (BRU) Vluchtduur: 1h00
11:25 Amsterdam, Amsterdam Schiphol Airport (AMS)
Uitgevoerd door: KLM, KL1724 Toestel: Boeing 737-700 Reisklasse Economy Class

Overstaptijd1h10
12:35 Amsterdam, Amsterdam Schiphol Airport (AMS) Vluchtduur: 10h35
14:10 Las Vegas, Harry Reid International Airport (LAS)
Uitgevoerd door: KLM, KL0635 Toestel: Boeing 787-9 Reisklasse Economy Class

Vluchtduur: 12h45

Las Vegas – Lake Havasu City

Route

241,5 km

Tijdzone Las Vegas

Tijdzone Lake Havasu City


1 oktober 2023

Lake Havasu City – Las Vegas

The Palazzo at The Venetian

Onder voorbehoud


2 t.e.m. 9 oktober 2023

Las Vegas – Lake Havasu City

IJSBA World Series: 2 t.e.m. 8 oktober

Oktober gemiddelde max. temperatuur 31°C – min. 17°C

Lake Havasu State Park

Lake Havasu

Hikes in Havasu


10 oktober 2023

Lake Havasu City – Flagstaff

Route

402 km via Topock – Seligman – Oatman – Kingman – (indien tijd ook Williams)

Super 8 by Wyndham NAU/Downtown Conference Center (1nacht) @ Flagstaff

Tijdzone Flagstaff

Daginvulling

Route 66 to Flagstaff

https://www.historic66az.com


11 oktober 2023

Flagstaff – Grand Canyon N.P.

Route

290 km

Van Meteor Crater tot Bright Angel Lodge: 211 km – 2u 8′ rijden

Bright Angel Lodge (2 nachten) @ Grand Canyon N.P.

Entry Fee Grand Cayon en Walnut Canyon N.P.: Interagency Pass

Tijdzone Grand Canyon

Daginvulling

Walnut Canyon N.P.

Weather

Be prepared for variable and extreme weather conditions. You may expect high winds any time of year, summer temperatures above 95ºF (35ºC), afternoon storms July–September, and heavy snow from fall to spring. Dress in layers, as weather at Walnut Canyon can change quickly at any time of year.

Hikes

  • Islands Trail

It has been more than 700 years since Walnut Canyon echoed with the voices and sounds of a robust pueblo community. Today, the Island Trail leads you back in time, and welcomes you into the world of the Native people archeologists call Sinagua. You’ll experience 25 cliff dwelling rooms along the trail; and gaze at others visible across the canyon.

Distance1 mile round-trip
Time1 hour round-trip
DifficultyStrenuous, especially for those not acclimated to 7,000′ elevation. The trail descends 185 vertical feet into the canyon, and returns the same way.
AccessibilityThe trail is paved, but not accessible to wheelchairs, due to steep canyon terrain and many stairs.
  • Rim Trail

The Rim Trail will be partially open from May – October for trail work. During this closure the first viewpoint and path to the junction will be available. The trail to the second viewpoint, the pueblo, and pit house will be closed. 

Stroll along the canyon rim through a mixed juniper and pinion pine forest. Two canyon overlooks provide scenic views of the canyon and cliff dwellings below. Explore a partially rebuilt pithouse and pueblo set back from the canyon rim. On a summers day, visit the demonstration garden that features traditional crops grown by the Sinagua.

Distance0.7 mile round-trip
Time30 minutes round-trip
DifficultyEasy, fairly level.
AccessibilityThe first part of the trail, leading to the first canyon overlook, is paved and accessible. Ask at the visitor center before proceeding further.

Meteor Crater

27 $/volwassene, inbegrepen attracties:

  • Interstate 40, Exit 233, Winslow, AZ 86047
  • Winter Hours: Open Daily 8AM—5PM 

12 oktober 2023

Daginvulling

Grand Canyon N.P.

Average Temperatures on the South Rim (by month)

Oktober gemiddelde max. temperatuur 18 °C – min. 2 °C.

Fall

The summer heat gives way to a cooler but nonetheless pleasant fall period with average high temperatures gradually falling from the 60s (16-21°C) in September through the 50s (10-15°C) by November along the Rim, and from the 90s (32-37°C) in September to near 70 (21°C) by November along the river. Low temperatures will typically fall below freezing on the Rim, but still remain in the warm 50s and 60s (10-21°C) along the river. The summer rains typically diminish in mid September with a drier fall period the norm with fewer days of precipitation. However, late summer thunderstorms or early winter snow storms have been known to take place during this transition season, making for sudden changes to the weather.

Bike

Bright Angel Bicycles Booking

Sm/Medium 5’0″ – 5’9″ eBike | Full Day (2)
Thu Oct 12, 2023
08:00 AM – 05:00 PM

  • Yellow Bike Route

This route is recommended only if you’re very fit OR if you rent electric bikes to assist your ride. It will navigate you directly from our shop via the village to the Hermit Road and all the way to Hermit’s rest.

Difficulty: Challenging Due to Distance/Hills

Duration: 2.5-6 Hours

One Way Distance: 10.5 Miles / 16.8km

Round Trip Distance: 21 Miles / 33.6 km

  • Orange Bike Route

The orange route is accessible by directly from our shop out to the nearby paved pathway system that leads to the Yaki trail. It weaves it’s way through forest and across a road and then spends the rest of it’s duration on paved rim-side trail.

Difficulty: Easy/Moderate

Duration: 1-2 Hours 

One Way Distance: 3.5 Miles /5.6km

Round Trip Distance: 7 Miles / 11.2 km


13 oktober 2023

Grand Canyon N.P. – Page

Route

302 km

Van Cathedral Wash naar hotel: 66 km 45′ rijden

Travellodge by Wyndham (1 nacht) @ Page

Tijdzone Page

Daginvulling

East Rim Grand Canyon – Desert View Drive

37 km lang

Overlooks

  • Grandview Point,
  • Moran Point,
  • Lipan Point,
  • Navajo Point,
  • Desert View Point (watch tower)

+ eventueel Grandview Lookout Tower

Directions: 

Grandview Lookout Tower is located approximately 10 miles east of the Tusayan Ranger District Office. Take FR 302 east from Highway 64/180, just south of the town of Tusayan. Follow FR 302 for about 15 miles to its junction with FR 310. Turn left onto FR 310 and the lookout tower will soon appear on your right. The gravel and graded dirt roads are suitable for passenger vehicles.

Glen Canyon National Recreation Area

Oktober gemiddelde max. temperatuur 22°C – min. 9°C

Lees Ferrys


Lees Ferry is located off US Hwy 89A, about 45 miles south of Page AZ. At Marble Canyon, turn off onto the Lees Ferry Road, and in about half a mile stop at the Entrance Station. Use the automated fee machine for your entrance fee and all relevant passes. No cash, the machine accepts cards only.

Lees Ferry is the only place within Glen Canyon where visitors can drive to the Colorado River in over 700 miles of canyon country, right up to the first rapid in the Grand Canyon. A natural corridor between Utah and Arizona, Lees Ferry figured prominently in the exploration and settlement of northern Arizona. Lees Ferry is now a meeting of the old and the new.

Here at the very start of the Grand Canyon, adventurous river runners launch their boats for trips down the canyon. Fishermen enjoy world-class trout fishing upstream to Glen Canyon Dam. Backpackers finish their 4 or 5 day hike through the Paria Canyon Wilderness Area here. Hikers can explore canyons and desert ridges.

Cathedral Wash

Distance: 3 miles (4.8 km) round-trip
Moderate

Canyon walls rise as you follow a mostly dry wash to the Colorado River. This adventure has no major technical challenges, but scrambling and careful decision-making are needed to choose safe routes over ledges and dropoffs. Named after church-like Cathedral Rock at the head of this small canyon, your journey will take you deeper and deeper through Kaibab Limestone and Toroweap Formations until ending at the river, where canyon debris created Cathedral Wash Rapid.  

Some rock scrambling and wayfinding required. Do not hike when there is a potential for flash flooding. Bring plenty of water and avoid hiking during the hottest part of the day. 

Trailhead: Follow the Lees Ferry access road 1.3 miles (2.1 km). The trailhead is at the pull out on your left. You can access both upper and lower Cathedral Wash from this parking area. No overnight parking.


14 oktober 2023

Page – Kayenta

Route

154,5 km

Wetherill Inn (1 nacht) @ Kayenta

Tijdzone Kayenta en Monument Valley

+ 1 uur

Daginvulling

Horseshoe Bend

2,4 km wandelen A/R naar uitzichtpunt

Horseshoe Bend is open year-round from sunrise to sunset. Our busiest times of the day are between 9:00am to 11:00am in the morning and 4:30pm to 6:30pm in the evening. If you enjoy fewer crowds, try scheduling your hike around these busy times. There is no overnight parking or camping allowed.

Sunrise/sunset

We accept both cash and credit card at the fee booth.NOTE: ONLY CASH WILL BE ACCEPTED ON HOLIDAY WEEKENDS

Horseshoe Bend Fees are as follows: Car or RV: $10

2023 Annular Eclipse

Zonsverduistering: ringeclips vanaf Horseshoe Bend of bij Wahweap Bay indien te druk verkeer gelet op halve marathon en excursie om 1 P.M.

Lake Powell Half Marathon: start om 6.30 A.M. => verkeershinder

Antelope Canyon Photo Excursion om 1 P.M. (duur: 2u)

  • check in at the dock 15’ early.
  • Adres: 100 Lake Shore Drive, Page, AZ 86040 (zie Link G Maps in mail).
  • Antelope Canyon, Glen Canyon Dam, Wahweap Bay

Lower Antelope Canyon met Dixie’s om 4:15P.M. tot 5:15 P.M.

  • 45’ op voorhand aanwezig zijn
  • Adres: Indn, Route 222 Page, AZ 86040

15 oktober 2023

Kayenta – Monument Valley – Monticello

Route

272 km (zonder de Monument Valley lus (27 km)). Indien geen tijd Natural Bridges N.P. laten vallen.

vanaf Natural Bridges N.P. 1u rijden naar hotel in Monticello

The Atomic Blue Motor-Inn (1 nacht) @ Monticello

Tijdzone Monticello

Daginvulling

29 ‘ rijden tot

Monument Valley:

  • Scenic Drive: October 1 – March 30 (Off Season): 8 a.m. – 4 p.m., Monday thru Friday, MST.
  • Park Entry Fee: $8 per person, per entry, per location + $20 auto,  to enter the 17 mile loop drive (27 km). (Valley drive encourages Guided Tours) We do not accept National Park Passes.
  • 2u à 2u30 voor de rondrit incl. fotostops
  • https://navajonationparks.org/navajo-tribal-parks/monument-valley/ 

Oktober gemiddelde max. temperatuur 21°C – min. 8°C

41′ rijden tot

Goosenecks State Park

12′ rijden tot

5$/auto

Valley of the Gods (lus van +/- 27 km = 1u rijden)

Overlooks

40′ rijden tot Muley Point Overlook

50′ rijden tot

Natural Bridges N.P. 

Entry Fee: Interagency Pass

Southeast Utah is part of the Colorado Plateau, a “high desert” region that experiences wide temperature fluctuations, sometimes over 40 degrees in a single day. The temperate (and most popular) seasons are spring (April through May) and fall (mid-September through October), when daytime highs average 60° to 80°F (15,5°C tot 26,5°C) and lows average 30° to 50°F (-1°C tot 10°C) . Summer temperatures often exceed 100°F, making strenuous exercise difficult. Late summer monsoon season brings violent storm cells which often cause flash floods. 

Winters are cold, with highs averaging 30° to 50°F, and lows averaging 0° to 20°F. Though large snowfalls are uncommon (except in nearby mountains), even small amounts of snow or ice can make local trails and roads impassable.

Bridge View Drive: 9 miles

Overlooks

  • Sipapu Bridge Viewpoint
  • Kachina Bridge viewpoint
  • Owachomo Bridge viewpoint:

Hikes

Once named “Little Bridge,” Owachomo Bridge is the smallest natural bridge in the park. Its thin structure suggests that Owachomo may also be the oldest. Hiking to Owachomo provides a rare peek into the monument’s history.

Length Roundtrip: 0.5 miles (0.84 kilometers)

Elevation Change One-way (from Rim to Base): 188 feet (57.3 meters) loss

vanaf Natural Bridges N.P. 1u rijden naar hotel in Monticello


16 oktober 2023

Monticello – Moab

Route

Hotel naar The Needles District: 71 km

Totaal: 321 km, incl. overlooks. ! Google-maps geeft niet dezelfde tijdsaanduiding als Utah UDOT traffic. Vanaf Highway 191: 1u tot Needles overlook en 1,5u tot Anticline overlook.

Needles overlook tot Bowen Motel = 87 km of 1u51′ rijden

Bowen Motel (2 nachten) @ Moab

Tijdzone Moab

Canyonlands N.P. :

  • Islands in the Sky
  • The Needles
  • The Maze

Oktober gemiddelde max. temperatuur: 15,8°C – min. 0,9°C

Mid-September through October, daytime highs average 60º to 80ºF (15º to 26ºC) and lows average 30º to 50ºF (-1º to 10ºC) .

Daginvulling

The Needles District

Entry Fee: Interagency Pass

Hikes

  • Slickrock trail => 2,4 miles (loop), +/- 1,5 à 2u = ongeveer 4 km
  • Pothole Point => 0,6 miles, 45′ = ongeveer 1 km

Kaart met viewpoints en hikes

Overlooks

  • Needles Overlook
  • Anticline Overlook

NEEDLES / ANTICLINE OVERLOOKS SCENIC BACKWAY – COUNTY ROAD 133

Drive west off US Highway 191 to the Needles and Anticline Overlooks at the edge of a 1000 foot cliff. The La Sal Mountains rise in the distance in contrast to the sweeping desert below the overlooks. Windwhistle and Hatch Point Campgrounds are available. This Backway is open year round, although a winter snow storm may close the road temporarily. Allow 1 hour to reach the Needles Overlook and 1 1/2 hours to reach Anticline.

=> afhankelijk van de tijd beperken tot Needles Overlook. Indien genoeg tijd, eerst Anticline en op de terugweg Needles. Volgens Utah Udot Traffic is het 2u15′ (90 km) tot hotel vanaf Anticline .


17 oktober 2023

Moab

Oktober gemiddelde max. temperatuur: 22,9°C – min. 4,8°C

Daginvulling

Dead Horse Point State Park

Hikes

Parkeren aan Visitor Center en East Rim Trail tot Dead Horse Point Overlook wandelen, dan terug naar Visitor Center via West Rim Trail. Of in omgekeerde volgorde

Ongeveer 5.5 miles met optionele overlooks op de trail (ongeveer 9 km).

Overlooks on the hike:

  • Basin overlook
  • Meander overlook
  • Shafer Canyon overlook
  • Rim overlook

Islands in the Sky District

Overlooks

  • Visitors center overlook
  • Shafer Canyon overlook en Shafer Trail Viewpoint (Parkeren op kleine parking op Grand View Road voor dichter uitzicht op Shafer Trail.)
  • Grand View Point: op het einde van Grand View Point Road. Grote parking en korte wandeling tot viewpoint. 
  • Buck Canyon Overlook 
  • Green River Overlook: Afslag ligt op Upheaval Dome Road, juist voorbij kruising met Grand View Point Road. Grote parking Len toilet. Korte wandeling tot viewpoint.

Hikes

  • White Rim Overlook: 2,9 km, 1,5u. Beperkte parking. Zuidwaards op Grand View Point Road, afslag links naar picnic area. Daar kan geparkeerd worden of aan de beperkte plaatsten aan de start van de trail. De afslag bevindt zich 11 mijl van het Visitor Center.
  • Mesa Arch: 1 km, 30′
  • Upheaval Dome to first overlook: 1 km, 1u

Kaart met viewpoints en hikes


18 oktober 2023

Moab – Torrey

Route

244 km

Red Sands Hotel (1 nacht) @ Torrey

Tijdzone Torrey

Torrey oktober gemiddelde max. temperatuur 18,8°C – min. 5,8°C

Daginvulling

7 km = 7′ rijden tot

Arches N.P.

Verplichte reservatie timeslot! Gereserveerd tussen 7 en 8 A.M.

Oktober gemiddelde max. temperatuur: 22,7°C – min. 6,6°C

Southeast Utah is part of the Colorado Plateau, a “high desert” region that experiences wide temperature fluctuations, sometimes over 40 degrees in a single day. The temperate (and most popular) seasons are spring (April through May) and fall (mid-September through October), when daytime highs average 60º to 80º F (15,5° tot 26,5°C) and lows average 30º to 50º F (-1° tot 10°C).

Summer temperatures often exceed 100ºF, making strenuous exercise difficult. Late summer monsoon season brings violent storm cells which often cause flash floods. Roads can close following rain or snow.

Winters are cold, with highs averaging 30º to 50º F, and lows averaging 0º to 20º F. Though large snowfalls are uncommon (except in nearby mountains), even small amounts of snow or ice can make local trails and roads impassable.

Hikes

Zie https://www.earthtrekkers.com/one-day-in-arches-national-park-itinerary/

Overlooks overslaan en onmiddellijk naar daar doorrijden.

Landscape Arch
Double O Arch
Navajo and Partition Arches

Totaal 9,5 km

  • DELICATE ARCH

Als laatste bezoeken! Beste licht op einde van de dag.

5 km: 2 tot 3u. Start aan Wolfe Ranch, niet aan de viewpoints!

Paved Roads

The scenic drive in Arches passes many outstanding natural features. Parking is limited at all destinations, and popular trailheads like Delicate Arch and Devils Garden may fill for hours at a time, especially on weekends and holidays. View the Traffic & Travel Tips page for advice on making the most of your time (and avoiding the crowds).

If you have 1.5 hours

  • Drive to The Windows Section and see some of the park’s largest arches. (Add a half hour to stroll beneath either North Window or Double Arch.).

Doen: Garden of Eden (panoramic view over Arches National Park, Turret Arch and the Windows, with the La Sal Mountains as a backdrop) en Double Arch (1 km, 15 à 30′). Balanced Rock en the Three Gossips bij uitrijden park.

  • Or drive to Delicate Arch Viewpoint and see the world’s most famous arch, a mile distant. Stop at Wolfe Ranch on your way back and imagine what it would have been like to homestead this relatively barren area in the late 1800s.

Zie hike!

If you have 3 hours
Do both of the above.

If you have 4.5 hours
Drive all of the paved park roads, spending 10 minutes at each viewpoint, and be sure to visit The Windows Section, Wolfe Ranch and Delicate Arch Viewpoint.


19 oktober 2023

Torrey – Ruby’s Inn

Route

194 km via Scenic Byway 12

Zie ook https://capitolreefcountry.com/scenic-byway-12/

Best Western PLUS Ruby’s Inn (1 nacht) @ Ruby’s Inn

Tijdzone Ruby’s Inn

Daginvulling

Capitol Reef N.P.

Weather Averages

The following chart shows temperature and precipiation averages from 1991 through 2020. Record temperatures and maximum precipitation are from weather data collected between 1938 and 2020.

MonthAverage
Temperature (°F)
Record
Temperature (°F)
Precipitation (in.)Snowfall (in.)
HighLow High Low AverageMaximumAverageMaximum
January412069-90.522.323.923.3
February472672-70.542.921.917.0
March583480100.482.251.516.5
April653991180.512.840.512.5
May744897280.632.232.5
June8758104350.352.29
July9165104441.053.54
August8863102421.144.42
September805599300.975.18
October664391120.855.2210.1
November51317750.512.841.518.0
December402169-80.352.152.921.5
October gemiddelde max. 19°C, min. 6°C

Hikes

  • GOOSENECKS & SUNSET POINT

Two very short hikes start from one parking lot. From Highway 24, turn onto the gravel road for Panorama Point and Sunset Point. Panorama Point will be the first overlook you will come to. Simply step out of your car and enjoy the view. Then, continue down the gravel road to the end and park in the parking lot. This road is suitable for standard cars.

SUNSET POINT

Distance: 0.8 miles | Difficulty: Easy | Time: 20 to 30 minutes

This is a short, easy hike out to a gorgeous overlook. It gets its name because it is one of the best spots in Capitol Reef to watch the sunset, but the views are beautiful all day long.

GOOSENECKS OVERLOOK

Distance: 0.2 miles | Difficulty: Easy | Time: 10 minutes

This short walk takes you to an overlook where the Sulphur Creek carved out a canyon, its curving path resembling that of a gooseneck.

  • HICKMAN BRIDGE

Distance: 1.8 miles | Difficulty: Moderate | Total Ascent: 400 feet | Time: 2 to 3 hours (+/- 3 km)

This is one of the best short hikes to do in Capitol Reef. Walk along the Fremont River and then hike up to a spectacular viewpoint where you can look out over Highway 24. The trail ends at Hickman Bridge, a large, natural arch that is tucked away near the back of the canyon.

  • GRAND WASH

Distance: 4.8 miles* | Difficulty: Easy | Total Ascent: Minimal | Time: 2 hours (+/- 8 km)

This is a long hike if you walk the entire length of the canyon, but you can turn around when you are ready. The best part of the hike, where the canyon is the narrowest (called The Narrows), is about one mile from the start, so you can see the best of the Grand Wash if you only hike 2 to 3 miles round trip.

Scenic Drive

The Scenic Drive starts at the park Visitor Center and provides access to Grand Wash Road, Capitol Gorge Road, Pleasant Creek Road, and South Draw Road. The Scenic Drive is a 7.9 mile (12.7 km) paved road with dirt spur roads into Grand Wash and Capitol Gorge that, weather permitting, are accessible to all passenger vehicles and RV’s up to 27 feet in length. The Scenic Drive is not a loop, so you must return on the same road. An entrance fee of $20 per vehicle is charged for the Scenic Drive. The self-pay entrance station is located just south of the campground on the Scenic Drive. There is no entrance fee for holders of the America the Beautiful – National Parks and Federal Recreation Lands passes. A “Guide to the Scenic Drive” brochure is available at the visitor center bookstore or follow this link for a virtual tour of the Geology of the Scenic Drive. There is also a self-guided tour to the Scenic Drive in the NPS app.

National Scenic Byway (route) 12: Kodachrome Basin State Park


20 oktober 2023

Ruby’s Inn – Springdale

Route

138 km

Zion Park Motel: 2 nachten @ Springdale

Tijdzone Springdale

Daginvulling

Bryce Canyon

Entry Fee: Interagency Pass

Weather Averages

Due of its high elevation climate, weather at Bryce Canyon through autumn, winter, and spring can be highly variable. Check current conditions for any weather-related closures, and the current National Weather Service forecast for Bryce Canyon. If you’ll be driving, you can check area road conditions by visiting Utah Department of Transportation’s Traffic Site.

Snowstorms in October are not unusual, yet there are also many sunny and pleasant autumn days during the month. From October to May temperatures fall below freezing nearly every night. The park typically experiences its coldest and snowiest periods from December through February. Spring storms in March and April can still produce heavy snowfall that may impact travel in the region.

In summer the days tend to be pleasant, with daytime highs in June typically in the high 60s to low 70s (F), high 70s to low 80s in July and August, while September is similar to June. The rainy season occurs in July and August with frequent, usually brief, afternoon thunderstorms which produce heavy rain and frequent lightning. If visiting during these months remember that lightning kills and “when thunder roars go indoors!”

Gemiddelde max. temperatuur oktober 14,5°C – min. 0°C

Hikes

  • Queens Garden & Navajo Combination

By far the most popular hike in the park and for good reason! This is the hike we most recommend to first-time visitors who are looking for a moderate hike to descend into the Bryce Canyon Amphitheater and walk amongst the hoodoos. The Queen’s/Navajo Combination Loop combines the open views and unique hoodoos of the Queen’s Garden Trail with the iconic switchbacks and towering canyon walls of the Navajo Loop Trail.

The Details

  • Trailhead: Sunrise or Sunset Point
  • Parking: Available at both Sunrise and Sunset Points; oversized vehicles are not permitted in these parking areas when the shuttle is in operation.
  • Distance: 2.9 miles (4.6 km)
  • Approximate Time: 2-3 hours
  • Elevation Gain: 625 feet (191 meters)
  • Difficulty: Moderate (less than 1000 feet elevation gain, moderate length)
  • Services: Accessible restrooms available at Sunset Point (year-round) and available at the General Store near Sunrise Point (seasonally). Water-fill stations available at Sunset Point (seasonally), the Sunset Point restroom (year-round), and the General Store (seasonally).
  • Shuttle Service: Yes.
  • Pets are not allowed on this trail. Service animals are allowed in national parks. What is a service animal?

How to Get There

The Queen’s/Navajo Combination Loop can be accessed from either the Sunrise or Sunset viewpoints.

There are parking lots available at both viewpoints but being some of the busiest viewpoints in the park, these tend to fill up quickly. To avoid full parking lots we recommend taking the free park shuttle (April to October).

During shuttle hours, vehicles over 20 feet (6 meters) are restricted from parking in the Bryce Amphitheater area. Instead, park at the shuttle station and use the free shuttle.

How to Hike the Queen’s/Navajo Combination

This loop starts at either Sunrise Point or Sunset point and we recommend hiking it in a clockwise direction, regardless of which point you start the trail from. The most recommended route descends from Sunrise Point on the Queen’s Garden trail and ascends either side of Navajo Loop (Two Bridges or Wall Street) to Sunset Point. Complete the loop by walking the easy 0.5 mile (0.8 km) portion of the Rim Trail back to where you started the hike.

Why do we Recommend Hiking Clockwise?

  • The views into the Bryce Canyon Amphitheater from the Queen’s Garden trail are in front of you when you descend the trail in this direction. Enjoy these views instead of losing them over your shoulder while hiking up.
  • While it seems counterintuitive to descend the less steep Queen’s Garden, most injuries happen while walking down the steeper Navajo side of the loop. Help prevent injuries by ascending Navajo!
  • When visitors are hiking a trail in the same direction it can help a busy trail like this one feel less crowded.

Wall Street Winter Closures

The Two Bridges side of the Navajo Loop is open year-round, however the Wall Street side is closed in months when precipitation combines with freezing overnight temperatures.

Where is Thor’s Hammer?

Thor’s Hammer can be seen from the Rim Trail near Sunset Point so you don’t need to hike the Navajo Loop to experience it. If you want to get a closer look, hike down the Two Bridges side of Navajo Loop. You don’t need to hike down too far to see it, just a few switchbacks will do!

Safety

Bryce Canyon is a high altitude park ranging from 8,000 feet (2438 m) to over 9,000 feet (2743 m) in elevation. Even mild exertion in the park can lead to altitude-sickness if you’re not prepared. Visit our Hiking at High Altitudes page to learn more.

Wear hiking boots with good ankle support and “lug” traction. In winter, traction devices are strongly recommended. Wearing shoes or boots not designed for hiking is the number one cause of rescues and injuries that require hospital visits at Bryce Canyon National Park.

Elevation Profile of the Queen's Navajo Combination Loop

21 oktober 2023

Daginvulling

Zion N.P.

Entry Fee Zion N.P.: Interagency Pass

Weather Averages

Oktober gemiddelde max. temperatuur 26° C – min. 9° C

Hikes

  • Riverside Walk

Shuttle Stop to Start from: #9 Temple of Sinawava
Pets: No
Trailhead Location: Adjacent to restrooms and water refill station.
Distance (roundtrip): 2.2 mi / 3.5 km
Elevation Change: 57 ft / 17 m
Estimated Hiking Time: 1.5 hours
Description: Minor drop-offs. Paved trail follows the Virgin River along the bottom of a narrow canyon. Trailside exhibits. The first 0.4 miles of the trail is accessible but past that point there are several steep slopes. Deep sand may be present on pavement after heavy rain. Some wheelchair users may need assistance.This trail accesses the bottom-up Narrows route (see below). Restrooms and water filling stations are available at the Temple of Sinawava.

Shuttle Stop to Start from: #9 Temple of Sinawava 
Trailhead Location: Adjacent to shuttle stop and restrooms. 
Pets: Not allowed 
Distance (roundtrip): 9.4 mi / 15.1 km maximum 
Elevation Change: 334 ft / 102 m 
Estimated Hiking Time: 1-8 hours 
Permits: Permits are not required for this hike. 

Description 

The Virgin River Narrows (via Riverside Walk) is a popular hike that begins at the Temple of Sinawava. At least 60% of the hike is spent wading, walking, and sometimes swimming in the river. Travel is rough and slippery in cold, fast flowing water, on top of slippery rocks. High water levels can prevent access sometimes. Use appropriate equipment and clothing to help protect you. Before your hike, always check the weather and flash flood potential. This hike is not recommended if there is a chance of rain in the forecast. Flash floods are deadly. 


22 oktober 2023

Springdale – Las Vegas

Tijdzone Las Vegas

– 1 uur

Route

269 km

Vluchtschema

16:10 Las Vegas, Harry Reid International Airport (LAS) Vluchtduur: 9h55
11:05+1 Amsterdam, Amsterdam Schiphol Airport (AMS)


Uitgevoerd door: KLM, KL1724 Toestel: Boeing 737-700 Reisklasse Economy Class
To Check

Overstaptijd 2h40
13:45 Amsterdam, Amsterdam Schiphol Airport (AMS) Vluchtduur: 0h50

14:35+1 Brussel, Brussels Airport (BRU)


Uitgevoerd door: Klm Cityhopper, KL1725 Toestel: Embraer 175 Reisklasse Economy Class


Vluchtduur: 13h25

Het is mooi geweest

Wie ons de afgelopen drie weken gevolgd heeft weet dat deze reis een intense belevenis was. Het is dan ook niet voor niets dat La Réunion, “L’île intense” wordt genoemd. De adembenemende natuur, de (zware) wandelingen, de verschillende microklimaten, de vriendelijkheid van de mensen, hun geschiedenis en cultuur, de avontuurlijke activiteiten, …

Al deze elementen hebben bijgedragen tot een geslaagde vakantie. Eentje die nog lang in ons geheugen gegrift zal staan.

Wie had er bijvoorbeeld ooit gedacht dat ik aan een parapente ging hangen?

Of dat Yves zoveel kilometers ging stappen?

Ik moet toegeven, ook voor mij waren die wandelingen heel zwaar. En ja, er ligt veel aan onze belabberde conditie maar zelf de locals vertelden ons dat wandelen in La Réunion zwaar is. Niets is er vlak maar alles is zo mooi dat je uiteindelijk vergeet hoe erg je hebt afgezien.

De voorlaatste dag

Voor onze laatste dagen op het eiland had ik een iets rustiger programma voorzien. Naast onze twee luchtavonturen reden we nog naar het uitzichtpunt op Le Piton Maïdo, op 2.203 m, vanwaar je een adembenemend zicht hebt op de Cirque de Mafate. Je weet wel, daar waar je enkel te voet geraakt en waar de inwoners bevoorraad worden door helikopters.

Eens terug aan de kust stopten we nog bij La Pointe au Sel in Saint-Leu waar je naast de zoutpannen ook zicht hebt op Bassin Caverne.

De laatste dag

Op onze allerlaatste dag brachten we nog een bezoek aan Le Jardin d’Eden in Saint-Gilles-les-Bains.

Daar hadden we het geluk om een “Panterkameleon” te kruisen. In La Réunion draagt dat beestje de naam “L’endormi” omwille van zijn extreme traagheid . Hij is afkomstig uit Madagaskar en werd bewust uitgezet in La Réunion. Sinds 1989 behoort hij tot de beschermde diersoorten. Hij is moeilijk te spotten omdat hij zich aanpast aan de kleur waar hij zich bevindt. Gelukkig heeft Yves goede ogen.

Na ons bezoek aan de tuin stopten we nog aan het strand en de haven van Saint-Gilles-les-Bains, bij Cap Lahoussaye en in Saint-Paul.

In 1648 werd Saint-Paul bewoond door 12 bannelingen die werden verbannen uit Madagaskar wegens muiterij. Zij overleefden er wonderwel en werden een jaar later teruggeroepen naar Madagaskar. In 1663 vestigden de eerste kolonisten (twee Fransen uit Madagaskar) zich er met een tiental Malagassische slaven. Saint-Paul werd de hoofdstad van wat toen nog L’Ile Bourbon heette en was het startpunt van de kolonisatie van het eiland.

Na onze doortocht in Saint-Paul zat onze vakantie er echt op. Onderweg naar de luchthaven hadden we nog zicht op het indrukwekkende viaduct dat overzee werd aangelegd en momenteel nog maar in één richting is geopend. Dit viaduct werd aangelegd omdat de bestaande baan naast de rotswand veel te gevaarlijk is. Zo is het risico op vallende rotsen heel groot bij hevige regenval waardoor de baan vaak moest worden afgesloten of het verkeer over twee rijvakken moest gaan i.p.v. vier. Nu gaat het verkeer richting hoofdstad over de twee rijvakken langs de kust en zijn de twee rijvakken langs de rotswand, op een klein deel na, afgesloten. Het verkeer richting Saint-Paul gaat over het nieuwe viaduct.

Hopelijk hebben jullie net als wij wat genoten van onze verhalen, foto’s en avonturen. Waar de volgende reis naartoe gaat weten we nog niet maar er circuleren alvast heel wat zotte ideeën door ons hoofd.

Tot later!

De lagune

Dit is de lagune aan de westkust van La Réunion gezien vanuit de lucht. Naast het uitzicht vanuit de lucht bekeken we dit prachtige stukje natuur ook vanop het water in een transparante kajak.

De lagune wordt beschermd door een enorm koraalrif dat een natuurlijke barrière vormt tegen het geweld van de Indische Oceaan. Het koraal wordt echter bedreigd door een aantal factoren waaronder de mens die het koraal beschadigd tijdens het zwemmen door er op te stappen of op te gaan zitten, het afval dat vanuit de ravijnen in zee stroomt, zonnecrème dat wordt geabsorbeerd door het koraal en de opwarming van de aarde. Ook wanneer de zon bij laag water rechtstreeks op het koraal schijnt wordt deze beschadigd. Het koraal herstelt zichzelf wel maar aan een ritme van 1 cm per jaar…

Om al dat moois te beschermen werd La Réserve Marine de La Réunion gecreëerd. Dit gebied strekt zich uit over 40 km kust van Cap Lahoussaye tot Saint-Paul tot la Roche aux Oiseaux tot L’Étang-Salé. Naast het beschermen van het koraalrif en het marien erfgoed heeft het ook tot doel het informeren en sensibiliseren van het publiek omtrent de mariene ecosystemen.

Zo wordt het gebied waarin watersport activiteiten kunnen worden uitgevoerd beperkt tot een bepaalde zone. Eenmaal deze zone voorbij riskeer je een boete. Je herkent die zone aan de gele boeien die zich op zee bevinden.

Nog een wist-je-datje. In de Indische Oceaan zitten haaien. Jawel haaien. Je mag dus niet zomaar overal zwemmen.

Om de veiligheid van de strandgangers te verzekeren zijn bepaalde stranden voorzien van netten om de haaien tegen te houden. In de lagune mag je echter gerust wezen, de haaien komen er niet door het koraalrif dat, zoals hierboven reeds gezegd, een natuurlijke bescherming vormt tegen de gevaren van de oceaan.

Na dit leerrijk uitje op zee zakten we af naar de strandbar alwaar we, naast de zonsondergang, ook rijkelijk genoten van de drank 😉

Ter land, ter … en in de lucht

Na de afgelopen twee weken te hebben rondgetoerd en gewandeld was het deze morgen tijd om het eiland vanuit een ander perspectief te verkennen. Yves verraadde het al, we zijn letterlijk van de grond gegaan.

We vlogen met Planetair 974 vanuit de luchthaven van Pierrefonds. Elk van ons apart in een ULM. Na de korte briefing konden we aan boord gaan. Gordel vastmaken, koptelefoon op, microfoon op zijn plaats en hop de lucht in voor een 1.15u genieten van prachtige uitzichten. Op het programma: een circuit langs de Cirque de Cilaos, Cirque de Salazie, Cirque de Mafate, le Piton de la Fournaise, le Piton des Neiges, La Plaine des Sables, Takamaka, Le Trou de Fer, le Lagon de l’Ermitage en vele andere prachtige sites.

Het opstijgen met zicht op Saint-Pierre, richting La Rivière des Remparts , Le Piton de la Fournaise en La Plaine des Sables

Vervolgens vlogen we richting Grand-Etang en Les Cascades du Bras d’Annette, het enige meer van vulkanische oorsprong op hoogte.

Nadien kwam de Cirque de Salazie aan bod waar we vorige week nog verbleven in het dorpje Hell-Bourg, gevolgd door de Cirque de Cilaos waar we gisteren nog verbleven.

Dan de bergtoppen over richting Piton des Neiges.

Na deze bergwand volgt de Cirque de Mafate. Daar waar we twee dagen hebben gewandeld van Le Col des Boeufs naar La Nouvelle en Marla en ’s anderdaags terug.

Even een groepsfoto alvorens naar de Lagon de l’Ermitage af te dalen.

En zo eindigde deze prachtige ervaring langs de kust.

Cirque de Cilaos

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb gepost. Volgens mijn laatste berichtje gingen we een korte wandeling maken maar daar is uiteindelijk niets van in huis gekomen omdat we iets te lang in ons bed hebben gelegen … Dat wil echter niet zeggen dat we stil hebben gezeten.

Bijna al onze uitstappen stonden in het teken van het derde keteldal: le Cirque de Cilaos. Zo reden we van Etang-Salé-les-Hauts naar La fenêtre des Makes van waar je een prachtig uitzicht hebt op de Cirque de Cilaos, de omringende bergpieken en gehuchtjes.

Het verhaal van de wolken kennen jullie intussen …

Gisteren, woensdag was het dan voor echt. We vertrokken richting Cilaos via de enige naar daar toe leidende weg, la Route des 400 virages. Die baan is 35 km lang en verbindt Saint-Louis met Cilaos. De aanleg van de baan startte in 1927. Ze werd in twee delen aangelegd. Een ploeg startte van beneden, een andere startte van boven. Toen de twee delen in 1930 bijna samenkwamen stelden de ingenieurs vast dat de delen niet tegenover mekaar lagen. Daarom werd een lus met een brug aangelegd om het niveauverschil te compenseren. Maar wat er ook van zij, het is een heel spectaculaire weg met een aantal bochten en tunnels waar je geen tegenligger kunt kruisen.

Eenmaal al die bochten getrotseerd kom je in Cilaos terecht.

Vanaf La Roche Merveilleuse heb je een prachtig uitzicht over het dorp en de omringende bergpieken.

Net zoals de andere keteldalen was ook Cilaos een toevluchtsoord voor de ontsnapte slaven of marrons. Het gebied was zo goed als onbereikbaar dus ze bouwden er kampen en konden er vrij leven. In de 19de eeuw profiteerden de arme blanke boeren zonder grond, die waren uitgesloten uit de koloniale maatschappij, dan weer van deze geïsoleerde plaats. Om de armoede te ontvluchtten verlieten zij de benedenkant die gedomineerd werd door het suikerriet van grootgrondbezitters. Ze ontgonnen de gronden van Cilaos en voorzagen in landbouw om te kunnen overleven: linzen, wijnranken en veeteelt. Dat is ook vandaag nog zichtbaar. Zeker in Ilets-à-Cordes dat zijn naam dankt aan het feit dat de zwarte slaven met koorden neerdaalden van de bergwanden om geen sporen na te laten voor de “slaven jagers”.

Om onze uitstap in Cilaos af te sluiten maakten we nog een zeer korte wandeling naar Le Bassin Fouquet waar we even konden afkoelen met de voetjes in het water.

Ondertussen zijn we terug in de bewoonde wereld en bevinden we ons in L’Ermitage-les-Bains (aan de kust dus) om te genieten van onze laatste 4 dagen vakantie en die beloven zeker nog spannend te worden.

Moet er nog water zijn?

Het thema van vandaag is ongetwijfeld water. Waterval, zeewater, hemelwater, …

Sinds gisteren verblijven we in L’Etang-Salé-les-Hauts gelegen aan wat ze hier noemen “La côte sous le vent” of simpelweg de westkust. Naast L’Etang-Salé-les-Hauts heb je ook L’Etang-Salé-les-Bains. Ik vermoed dat het onderscheid geen nadere uitleg behoeft.

Het weerbericht gisteren avond klonk niet veelbelovend. Er werd een koudefront aangekondigd dat de nodige wind en regen met zich zou meebrengen ten zuiden van het eiland. Wandelen leek mij dus geen optie, sightseeing wel. Er stonden namelijk nog enkele watervallen op mijn lijstje en wat is er beter dan regen om een waterval te gaan bekijken? Het is hier de laatste tijd namelijk zo droog dat sommige watervallen er wat triestig uitzien.

La Cascade de Langevin, ook wel Cascade du Grand-Galet mocht de spits afbijten. Maar alvorens de route naar daar aan te vangen maakten we een stop bij het “haventje” van Langevin.

De regen was toen al van de partij en hield ons de rest van de dag gezelschap. Soms hard, soms zacht. Maar net toen wij ergens aankwamen ging ie hard.

Om La Cascade de Langevin te bereiken volg je de route langs de Langevin rivier. Met hier en daar een haarspeldbocht en wat bruggen die enkel in één richting kunnen worden overgestoken is het wel een redelijk spannende route. Of eerder één die zorgt voor ergernis bij Yves door dixit Yves: “Mensen die hun rijbewijs hebben gekregen bij een pak chips in de winkel”. Maar éénmaal boven was het prachtig.

Omdat we (ik ) er maar niet genoeg van kon(den) krijgen trokken we in de namiddag naar “Le Sud Sauvage” via de lavaroute. Het bleef maar pijpenstelen regenen dus heel veel stops hebben we onderweg niet gehouden.

Kwamen wel aan de beurt: Anse des Cascades, de lavastroom van 2007 en de site van Le Jardin volcanique (Puits arabes).

Anse des Cascades

Coulée de lave 2007

In april 2007 kende le Piton de la Fournaise één van zijn grootste uitbarstingen. 140 miljoen kubieke meter lava werd uitgespuwd, er ontstonden 2 stranden, een platform van 30 ha op de zee en de Dolomieu krater stortte in. Helaas viel er door de regen niet zo heel veel van deze uitgestrekte lavamassa te zien.

Le Jardin Volcanique

Ook hier pijpenstelen regen en een wilde zee.

Het onstuimige weer zorgde voor indrukwekkende golven aan de kust. Het fototoestel vond dat weertje echter minder leuk en moest bij tijden onderdak zoeken in de fototas. Maar desondanks hebben we genoten van al dat water.

Morgen zou de zon weer schijnen dus tijd om de beentjes nog eens te strekken voor een (korte) wandeling 😉

Kim & Yves op de vulkaan

Dat de ochtendstond goud in de mond heeft werd weer eens bewezen. Dat de wandelingen in La Réunion zwaar zijn ook.

De wekker liep af om 5u. Om 6.15u waren we de baan op richting Pas de Bellecombe, het startpunt van de wandeling naar de Cratère Dolomieu op de Piton de la Fournaise. Ik stopte onderweg gauw om, in tegenstelling tot de dag ervoor, een foto van de Piton des Neiges te kunnen nemen zonder wolken. Rechts van de Piton des Neiges (te zien in het midden net boven de boom) bevindt zich La Roche-Ecrite, je weet wel, daar waar onze allereerste wandeling naartoe leidde.

Wie de introductiepagina gelezen heeft weet dat Le Piton des Neiges en Le Piton de la Fournaise twee vulkanen zijn. De eerste is niet meer actief, de tweede wel. Le Piton de la Fournaise beslaat ongeveer 40% van het eiland. De laatste uitbarsting is recent en dateert van september 2022.

Rond 7.20u vatten we vol goede moed de wandeling aan. Het startpunt, Le Pas de Bellecombe, bevindt zich op 2.319 m hoogte. Vandaar heb je een uitzicht op l’enclos Fouqué, een caldeira die ongeveer 10.000 jaar geleden werd gevormd. Je hebt er zicht op de Piton de la Fournaise en de kleine, oker gekleurde krater Formica Leo die gevormd werd door een vulkaanuitbarsting in 1753.

De afdaling naar l’enclos Fouqué gebeurt via trappen, jawel, weer eens trappen, zo een 500-tal die op het einde van de wandeling weer naar boven moeten worden geklommen.

Van hier beneden moet je terug naar boven

Tijdens de wandeling naar le Cratère Dolomieu doorkruis je een indrukwekkend landschap. Je loopt letterlijk op de lava. Eerst doorkruis je een plateau met pahoehoe of touwlava. Eenmaal aan de Chapelle de Rosemont, een grote lava tumulus, verandert de ondergrond en loop je op scherpe lava bestaande uit lavabrokjes, wat het wandelen bemoeilijkt. De weg wordt aangeduid door witte bollen op de stenen.

De enkels hebben afgezien, mijn been en mijn achterste ook toen ik mij, na de zoveelste uitschuiver niet in evenwicht kon houden en op de grond belandde. Maar gelukkig niets erg. Naast het afzien was het ook genieten van het uitzicht.

Kers op de taart, na net geen 3 u naar boven ploeteren in de lava, is de Cratère Dolomieu. Deze krater ontstond in 1791, bevindt zich op 2.366 m hoogte, is 900 m breed en ongeveer 350 m diep. Niet alleen de cijfers zijn indrukwekkend, het uitzicht is dat ook.

Na de innerlijke mens te hebben verstrekt met boterhammen met confituur deden we er nog eens 3.30u over om terug te keren naar het startpunt. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat onze pijp uit was na dit avontuur.

Van hot naar her

Na Saint-Denis en Hell-Bourg verblijven we sinds gisteren in La Plaine des Cafres. Het dorp is genoemd naar les “Cafres”, zwarte slaven op de vlucht die er hun schuilplaats vonden. De term “cafre” werd gebruikt voor de slaven die in het begin van de kolonisatie van het eiland massaal gedeporteerd werden uit Angola, Mozambique, Zanzibar of Madagascar. Op het einde van de 18de eeuw vormden de slaven ongeveer 80% van de bevolking van het eiland.

La Plaine des Cafres is de ideale uitvalsbasis om de nog actieve vulkaan, Le Piton de la Fournaise te bezoeken. De wandeling op de vulkaan, tot aan de grootste krater, is ongeveer 10 km lang. Het plan was om deze vandaag te doen maar we hebben de planning wat omgegooid en een extra dagje (wandel)rust genomen. Wat we dan wel hebben gedaan de afgelopen twee dagen?

Takamaka

Op weg naar hier maakten we een aantal tussenstops. De eerste aan de beurt was de site van Takamaka die gekenmerkt wordt door watervallen, kloven en bergpieken. Hoewel het een plaats is waar de pluviometers records breken valt er de laatste maanden iets te weinig regen om te kunnen spreken van een grandioos spektakel. Maar dit neemt niet weg dat het een mooie site is. Bovendien was Takamaka oorspronkelijk ook een cirque of keteldal. Men spreekt over de Cirque des Marsouins. De vier keteldalen werden overspoeld door lava van de Piton de Neiges. De erosie bracht echter opnieuw “amfitheaters” tot stand in drie van de vier keteldalen. Door verschillende vulkanische activiteiten vormden zich in de Cirque des Marsouins echter een plateau genaamd La Plaine des Marsouins of Plateau de Bébour. De grond van het plateau was vruchtbaar waardoor deze uitbundig begroeide. De wouden fungeerden als sponzen en vingen al het regenwater op waardoor de erosie vertraagde en het plateau stand hield waardoor men niet meer kan spreken van een cirque want deze worden gekenmerkt door een ovale vorm met een opening aan één zijde.

Nog een indrukwekkend “wist-je-datje” over de site van Takamaka, 300 meter onder de grond bevinden zich twee hydro-elektrische stuwdammen die ongeveer 35.000 gezinnen voorzien van elektriciteit.

Sainte-Rose

’s Middags maakten we een (lunch)tussenstop in de haven van Sainte-Rose. Daar bevindt zich een historische site ter herinnering van de oorlog op zee tussen de Engelsen en de Fransen in 1809.

Opmerkelijk is ook dat in dat haventje het water van de hydro-elektrische centrale van Takamaka uitstroomt.

Sainte-Anne

De enige bezienswaardigheid in Sainte-Anne is deze kerk.

Tijdens onze trip langs de kust werden we er aan herinnerd dat het hier ook effectief warm is. Het was er namelijk 30 graden. Door ons verblijf in de Cirques, waar de hoogte en de bewolking de temperatuur doet dalen, waren we dat een beetje vergeten. Zo vertrokken we met volle zon van de kust naar de Plaine-des-Cafres waar het bewolkt, miezerig en slechts 17 graden warm was.

L’îlet de Grand-Bassin

Gelukkig scheen deze ochtend de zon en konden we genieten van het schitterend uitzicht op L’îlet de Grand-Bassin. Dit gehucht is ook enkel te voet bereikbaar. Maar dit keer trokken we de wandelschoenen niet aan en stelden we ons tevreden met het zicht vanop het uitzichtpunt.

La Route du Volcan

Zoals reeds gezegd gingen we vandaag de vulkaan beklimmen maar ik heb Yves zijn beentjes (en die van mij) nog een dagje respijt gegeven. Naast het wandelen moet, zoals jullie reeds weten, ook vroeg worden opgestaan en laat dat deze morgen net niet gelukt zijn. Om de dag toch wat te vullen en morgenvroeg in één trek door naar het startpunt van de wandeling te kunnen doorrijden, deden we vandaag reeds een deel van de Route du Volcan om halt te houden bij de verschillende uitzichtpunten.

Belvédère du Nez-de-Boeuf (2.065 m)

De eerste stop was de Belvédère du Nez-de-Boeuf die een uitzicht biedt op La vallée de la rivière des Remparts. Hoewel je het water niet ziet loopt er wel degelijk een rivier. Deze heeft zich namelijk een weg gebaand in de zeer waterdoorlatende lava van de Commerson krater die de bodem van de vallei bekleed. Meestal is de rivier onzichtbaar. Wanneer de rivier weinig water krijgt infiltreert hij zich in de spleten van de lavastroom totdat hij diepe rotsen bereikt die minder waterdoorlatend zijn. Men spreekt van “ondergrondse afwatering”. Bij hevige regen kan het water echter niet volledig infiltreren en stroomt het in het rivierbed.

Point de vue Plaine des Cafres (2.070 m)

Van hieruit heb je bij helder weer zicht op verschillende bergpieken waaronder La Roche-Ecrite (2.276 m), Grand-Bénare (2.898 m) en Piton des Neiges (3.070 m). Misschien hebben we morgen meer geluk.

Le belvédère du cratère Commerson (2.310 m)

Deze krater ontstond ongeveer 2000 jaar geleden door een “explosieve uitbarsting”. Hij heeft een diameter van 200 meter en is 235 meter diep. Zo een explosieve uitbarsting ontstaat wanneer water in contact komt met lava. De stoom van het water zet de vulkaan onder druk waardoor hevige explosies volgen die ver rondom stenen en lava projecteren.

Le belvédère de La Plaine des Sables (2.350 m)

Hier waant men zich op de maan.

Morgen doen we de weg opnieuw voor de beklimming van de vulkaan. In afwachting is het nu tijd voor een Ti’ Punch.

Cirque de Mafate

De Cirque de Mafate is de wildste maar tegelijk de minst bezochte van de drie keteldalen. De reden hiervoor? Geen enkele autoweg leidt er naartoe. Dat werd dus weer stappen, enfin klauteren en afdalen, puffen en zweten, lachen en vloeken.

De geschiedenis van Mafate in een notendop

De Cirque de Mafate bevat een veertigtal “îlets”. Dit zijn kleine gehuchten of geïsoleerde dorpen die uit enkele huizen bestaan. De meeste van die dorpen zijn gesticht door de “marrons”. Dit zijn gevluchte slaven. Mafate was trouwens de naam van de leider van een gemeenschap gevluchte slaven. Hij werd in 1751 vermoord. Toen de marrons einde 18de eeuw Mafate verlieten, vestigden de “Petits Blancs” zich in het dorp Aurère. Les Petits Blancs zijn arme, blanke boeren. Rond 1860 trokken de thermen van Mafate-les-Eaux de Bourgeoisie aan. Zij werden naar daar vervoerd in stoelen met dragers. De bevolking in Mafate nam toe en de îlets van Roche-Plate, Marla en La Nouvelle zagen het licht. Ik kan nog even doorgaan maar om een lang verhaal kort te maken, vandaag de dag wonen er nog zo een 800 mensen in Mafate.

Onze trektocht

Onze tocht begon gisteren rond 9u aan de Col des Boeufs.

We trokken eerst richting La Nouvelle om vervolgens Marla te bereiken. Het plan was om via Trois Roches te passeren maar blijkbaar misten we ergens een splitsing waardoor we de route via de rivier namen. Na 6 uur en 15 minuten wandelen bereikten we Marla waar we overnachtten in de Gîte Fanélie César.

Na de zware wandeling van gisteren vertrokken we deze ochtend vol goede moed terug richting Col des Boeufs. De eerste en de laatste kilometers van de wandeling waren gelijk aan die van gisteren. We wisten dus dat het laatste stuk heel wat trappen omhoog waren. Maar wat ons tussenin te wachten stond wisten we niet. Voor de verassing werden we getrakteerd op hoge, steile trappen omhoog, en nog eens van die trappen, eindeloos veel trappen, gevolgd door de vlakte van La Plaine des Tamarins om even op adem te komen alvorens de laatste klim naar boven aan te vangen.

Desondanks hebben we genoten van mooie uitzichten.

Valt het jullie op dat het op sommige foto’s heel bewolkt is en op andere niet. Dat heeft alles te maken met de vorming van de wolken. Die ontstaan in de loop van de voormiddag doordat de zon de flanken van het keteldal opwarmt. Daardoor stijgt het vocht waardoor er wolken ontstaan. Die wolken blijven tot ’s avonds hangen in het dal.

Vroeg opstaan is hier dus de boodschap!

Cirque de Salazie en Hell-Bourg

Gisteren was een overgangsdag. We verlieten de hoofdstad richting het dorpje Hell-Bourg, gelegen in de Cirque de Salazie.

De Cirque de Salazie is volledig opgenomen in de UNESCO werelderfgoedlijst. Het is de regio waar de meeste regen valt waardoor het de groenste van de drie keteldalen is. Die regenval voedt dan weer de vele watervallen die het dal rijk is.

De indrukwekkendste waterval die je onderweg tegenkomt is ongetwijfeld La Voile de la Mariée.

Om aan de voet van de waterval te geraken steek je de Rivière du Mât over via een indrukwekkende hangbrug. Vervolgens loop je door Ilet aux Bananiers, waarna je terechtkomt in velden met waterkers en chouchou (een groente uit de komkommerfamilie die in het Nederlands blijkbaar de naam “Chayote” draagt).

Voor de minder “avontuurlijke” toeristen is de trekpleister van de Cirque de Salazie echter het dorpje Hell-Bourg.

Het dorpje ligt op zo een 950 m hoogte en werd in 1832 door twee jagers ontdekt tijdens een geitenjacht. Zij ontdekten de thermale bronnen waarrond het dorp werd opgebouwd. Het dorp was geliefd bij de hoge koloniale klasse en de Creoolse aristocratie. De nobelen en de bourgeois lieten er buitenverblijven bouwen, zogenaamde Maisons de changements d’air. Qua bouwstijl spreekt men van Cases Créoles.

De Cases Créoles kenmerken zich door la Varangue (een soort veranda aan de voorkant van het huis), les Bardeaux (de houtbekleding van de buitenmuren), les Lambrequins (de versiering van het afdak), le Guétali (verheven kiosk en mini buitensalon dat uitgeeft op de straat en de mogelijkheid biedt om met voorbijgangers te praten zonder gezien te worden) en le Baro (een smeedijzeren poort die de woning isoleert van de straat).

En neen, ik heb dat nu niet allemaal opgezocht om indruk op jullie te maken. We hebben gewoon een wandeling met gids gevolgd langs verschillende Cases créoles.

Dankzij onder meer de renovatie van verschillende Cases créoles is Hell-Bourg in 1998, als enig Frans overzees gebied, uitgeroepen tot één van de « plus beaux villages de France ».

Dankzij deze kleine uitstapjes zijn onze batterijen weer zo goed als opgeladen en zijn we klaar voor een nieuwe wandeluitdaging richting Cirque de Mafate waar we een nachtje verblijven alvorens terug te wandelen en terug te keren naar ons verblijf in Hell-Bourg. Het verslag daarvan volgt ten vroegste op donderdag want de laptop gaat niet mee in de rugzak.