Cirque de Mafate

De Cirque de Mafate is de wildste maar tegelijk de minst bezochte van de drie keteldalen. De reden hiervoor? Geen enkele autoweg leidt er naartoe. Dat werd dus weer stappen, enfin klauteren en afdalen, puffen en zweten, lachen en vloeken.

De geschiedenis van Mafate in een notendop

De Cirque de Mafate bevat een veertigtal “îlets”. Dit zijn kleine gehuchten of geïsoleerde dorpen die uit enkele huizen bestaan. De meeste van die dorpen zijn gesticht door de “marrons”. Dit zijn gevluchte slaven. Mafate was trouwens de naam van de leider van een gemeenschap gevluchte slaven. Hij werd in 1751 vermoord. Toen de marrons einde 18de eeuw Mafate verlieten, vestigden de “Petits Blancs” zich in het dorp Aurère. Les Petits Blancs zijn arme, blanke boeren. Rond 1860 trokken de thermen van Mafate-les-Eaux de Bourgeoisie aan. Zij werden naar daar vervoerd in stoelen met dragers. De bevolking in Mafate nam toe en de îlets van Roche-Plate, Marla en La Nouvelle zagen het licht. Ik kan nog even doorgaan maar om een lang verhaal kort te maken, vandaag de dag wonen er nog zo een 800 mensen in Mafate.

Onze trektocht

Onze tocht begon gisteren rond 9u aan de Col des Boeufs.

We trokken eerst richting La Nouvelle om vervolgens Marla te bereiken. Het plan was om via Trois Roches te passeren maar blijkbaar misten we ergens een splitsing waardoor we de route via de rivier namen. Na 6 uur en 15 minuten wandelen bereikten we Marla waar we overnachtten in de Gîte Fanélie César.

Na de zware wandeling van gisteren vertrokken we deze ochtend vol goede moed terug richting Col des Boeufs. De eerste en de laatste kilometers van de wandeling waren gelijk aan die van gisteren. We wisten dus dat het laatste stuk heel wat trappen omhoog waren. Maar wat ons tussenin te wachten stond wisten we niet. Voor de verassing werden we getrakteerd op hoge, steile trappen omhoog, en nog eens van die trappen, eindeloos veel trappen, gevolgd door de vlakte van La Plaine des Tamarins om even op adem te komen alvorens de laatste klim naar boven aan te vangen.

Desondanks hebben we genoten van mooie uitzichten.

Valt het jullie op dat het op sommige foto’s heel bewolkt is en op andere niet. Dat heeft alles te maken met de vorming van de wolken. Die ontstaan in de loop van de voormiddag doordat de zon de flanken van het keteldal opwarmt. Daardoor stijgt het vocht waardoor er wolken ontstaan. Die wolken blijven tot ’s avonds hangen in het dal.

Vroeg opstaan is hier dus de boodschap!