Kim & Yves op de vulkaan

Dat de ochtendstond goud in de mond heeft werd weer eens bewezen. Dat de wandelingen in La Réunion zwaar zijn ook.

De wekker liep af om 5u. Om 6.15u waren we de baan op richting Pas de Bellecombe, het startpunt van de wandeling naar de Cratère Dolomieu op de Piton de la Fournaise. Ik stopte onderweg gauw om, in tegenstelling tot de dag ervoor, een foto van de Piton des Neiges te kunnen nemen zonder wolken. Rechts van de Piton des Neiges (te zien in het midden net boven de boom) bevindt zich La Roche-Ecrite, je weet wel, daar waar onze allereerste wandeling naartoe leidde.

Wie de introductiepagina gelezen heeft weet dat Le Piton des Neiges en Le Piton de la Fournaise twee vulkanen zijn. De eerste is niet meer actief, de tweede wel. Le Piton de la Fournaise beslaat ongeveer 40% van het eiland. De laatste uitbarsting is recent en dateert van september 2022.

Rond 7.20u vatten we vol goede moed de wandeling aan. Het startpunt, Le Pas de Bellecombe, bevindt zich op 2.319 m hoogte. Vandaar heb je een uitzicht op l’enclos Fouqué, een caldeira die ongeveer 10.000 jaar geleden werd gevormd. Je hebt er zicht op de Piton de la Fournaise en de kleine, oker gekleurde krater Formica Leo die gevormd werd door een vulkaanuitbarsting in 1753.

De afdaling naar l’enclos Fouqué gebeurt via trappen, jawel, weer eens trappen, zo een 500-tal die op het einde van de wandeling weer naar boven moeten worden geklommen.

Van hier beneden moet je terug naar boven

Tijdens de wandeling naar le Cratère Dolomieu doorkruis je een indrukwekkend landschap. Je loopt letterlijk op de lava. Eerst doorkruis je een plateau met pahoehoe of touwlava. Eenmaal aan de Chapelle de Rosemont, een grote lava tumulus, verandert de ondergrond en loop je op scherpe lava bestaande uit lavabrokjes, wat het wandelen bemoeilijkt. De weg wordt aangeduid door witte bollen op de stenen.

De enkels hebben afgezien, mijn been en mijn achterste ook toen ik mij, na de zoveelste uitschuiver niet in evenwicht kon houden en op de grond belandde. Maar gelukkig niets erg. Naast het afzien was het ook genieten van het uitzicht.

Kers op de taart, na net geen 3 u naar boven ploeteren in de lava, is de Cratère Dolomieu. Deze krater ontstond in 1791, bevindt zich op 2.366 m hoogte, is 900 m breed en ongeveer 350 m diep. Niet alleen de cijfers zijn indrukwekkend, het uitzicht is dat ook.

Na de innerlijke mens te hebben verstrekt met boterhammen met confituur deden we er nog eens 3.30u over om terug te keren naar het startpunt. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat onze pijp uit was na dit avontuur.