Moet er nog water zijn?

Het thema van vandaag is ongetwijfeld water. Waterval, zeewater, hemelwater, …

Sinds gisteren verblijven we in L’Etang-Salé-les-Hauts gelegen aan wat ze hier noemen “La côte sous le vent” of simpelweg de westkust. Naast L’Etang-Salé-les-Hauts heb je ook L’Etang-Salé-les-Bains. Ik vermoed dat het onderscheid geen nadere uitleg behoeft.

Het weerbericht gisteren avond klonk niet veelbelovend. Er werd een koudefront aangekondigd dat de nodige wind en regen met zich zou meebrengen ten zuiden van het eiland. Wandelen leek mij dus geen optie, sightseeing wel. Er stonden namelijk nog enkele watervallen op mijn lijstje en wat is er beter dan regen om een waterval te gaan bekijken? Het is hier de laatste tijd namelijk zo droog dat sommige watervallen er wat triestig uitzien.

La Cascade de Langevin, ook wel Cascade du Grand-Galet mocht de spits afbijten. Maar alvorens de route naar daar aan te vangen maakten we een stop bij het “haventje” van Langevin.

De regen was toen al van de partij en hield ons de rest van de dag gezelschap. Soms hard, soms zacht. Maar net toen wij ergens aankwamen ging ie hard.

Om La Cascade de Langevin te bereiken volg je de route langs de Langevin rivier. Met hier en daar een haarspeldbocht en wat bruggen die enkel in één richting kunnen worden overgestoken is het wel een redelijk spannende route. Of eerder één die zorgt voor ergernis bij Yves door dixit Yves: “Mensen die hun rijbewijs hebben gekregen bij een pak chips in de winkel”. Maar éénmaal boven was het prachtig.

Omdat we (ik ) er maar niet genoeg van kon(den) krijgen trokken we in de namiddag naar “Le Sud Sauvage” via de lavaroute. Het bleef maar pijpenstelen regenen dus heel veel stops hebben we onderweg niet gehouden.

Kwamen wel aan de beurt: Anse des Cascades, de lavastroom van 2007 en de site van Le Jardin volcanique (Puits arabes).

Anse des Cascades

Coulée de lave 2007

In april 2007 kende le Piton de la Fournaise één van zijn grootste uitbarstingen. 140 miljoen kubieke meter lava werd uitgespuwd, er ontstonden 2 stranden, een platform van 30 ha op de zee en de Dolomieu krater stortte in. Helaas viel er door de regen niet zo heel veel van deze uitgestrekte lavamassa te zien.

Le Jardin Volcanique

Ook hier pijpenstelen regen en een wilde zee.

Het onstuimige weer zorgde voor indrukwekkende golven aan de kust. Het fototoestel vond dat weertje echter minder leuk en moest bij tijden onderdak zoeken in de fototas. Maar desondanks hebben we genoten van al dat water.

Morgen zou de zon weer schijnen dus tijd om de beentjes nog eens te strekken voor een (korte) wandeling 😉