Een pittige wandeling

Deze boog hebben we gespot in Arches National Park. Arches heeft de dichtste concentratie natuurstenen bogen ter wereld. Er zijn meer dan 2000 gedocumenteerde bogen in het park, variërend van flinterdunne scheuren tot overspanningen van meer dan 97 meter.

Benieuwd naar hoe deze bogen zijn ontstaan? Lees dan zeker even dit https://www.nps.gov/arch/learn/nature/arches.htm.

Om Arches te bezoeken dien je tegenwoordig op voorhand een tijdslot te reserveren. Omdat er een wandeling op het programma stond en daarna moest doorgereden worden naar Torrey begonnen we vroeg aan onze dag. Om 7.30u reden we het park binnen en omstreeks 8u startten we de Devils Garden Trail, goed voor zo een 11,5 km wandelplezier.

De volledige Devils Garden Trail omvat Landscape Arch, Double O Arch, Dark Angel en de Primitive Trail. Deze uitdagende wandeling omvat smalle richels, steile hellingen, oneffen oppervlakken, klauteren door rotsen en weinig routemarkeringen.

Deze omschrijving gegeven door de U.S. National Park Service klopt volledig. Gelukkig had ik de route voorgeprogrammeerd op mijn GPS-horloge want het juiste pad vinden langs de Primitive Trail bleek echt een uitdaging.

In Devils Garden vind je bogen, torenspitsen en een grote concentratie smalle rotswanden die ‘vinnen’ worden genoemd. Vinnen ontstaan ​​wanneer regenwater parallelle breuken erodeert die worden veroorzaakt door het omhoog komen van zoutafzettingen onder het oppervlak. De uiteinden eroderen uiteindelijk en maken plaats voor de vorming van bogen zoals Landscape Arch, het kroonjuweel van Devils Garden (foto boven en onder).

Landscape Arch is de langste boog in Noord-Amerika met een lichtopening van 93,3 meter. Deze ontzagwekkende uitbreiding heeft op het smalste punt slechts een diameter van 1,8 meter. Grote delen van de boog stortten in de jaren negentig ineen, een bewijs dat het landschap van het park in een mum van tijd dramatisch kan veranderen.

Eenmaal voorbij Landscape Arch kan je een klein ommetje maken langs Navajo Arch en Partition Arch.

Eenmaal terug op de trail richting Double O-Arch wordt het spannend. Het pad klimt steil over zandstenen platen. Er zijn oneffen oppervlakken en smalle richels met steile hellingen. Gelukkig heb ik de laatste tijd minder last van hoogtevrees.

Eenmaal deze obstakels getrotseerd wordt je getrakteerd op Double O-Arch.

Vandaar kan je ofwel op je stappen terugkeren ofwel een lus maken via de Primitive Trail. Wie dacht dat het “pittige” sloeg op het eerste deel van de wandeling is mis, het tweede deel was nog pittiger. Het was zoeken naar de beste manier om ongeschonden naar beneden of naar boven te geraken. Gelukkig waren er ook af en toe andere mensen te bespeuren zodat we konden uitmaken welke richting we moesten uitgaan.

Na al dit geklauter was de fut eruit. De overige bogen in het park bekeken we dan ook vanop afstand.